นางกวัก หลวงปู่ สังข์ สุริโย” วัดนากันตม จ.ศรีสะเกษ ✔️

สุดยอดเครื่องรางอีสานใต้นางกวักเนื้อผงคลุกรักสายเมตตาพุทธคุณค้าขายมหาเสน่ห์

เกจิขมังเวทย์แห่งแดนอีสานใต้ “หลวงปู่ สังข์ สุริโย” วัดนากันตม จ.ศรีสะเกษ เจ้าตำรับเครื่องรางสุดขลัง...เอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร!!

"จอมพลสฤษดิ์"ศรัทธาฝากตัวขอเป็นลูกศิษย์

“หลวงปู่สังข์ สุริโย” อดีตเจ้าอาวาสวัดนากันตม และอดีตเจ้าคณะต าบลหนองหว้า อ.กันทรารมย์ จ.ศรีสะเกษ เกจิจอมขมังเวทย์แห่งแดนอีสานใต้เล่ากันว่าท่านเป็นเกจิอาจารย์ที่เก่งวิชาอาคมมากผู้หนึ่ง ที่สำเร็จวิชาระดับขั้น อภิญญาญาณ จนท่านได้รับแต่งตั ้งขนานนามให้เป็น "พระครูอุดมวรเวท" แม้แต่หลวงปู่ โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี กทม. และหลวงปู่เทียน วัดโบสถ์ ปทุมธานี ยังนับถือท่าน โดยท่านเด่นดังมากในเรื่องเสน่ห์ เมตตามหานิยม จนจอมพลสฤษดิ์ธนะรัตน์(จอมพลผ้าขาวม้าแดง) ยังต้องฝากตัวขอเป็นลูกศิษย์

เครื่องรางที่ท่านสร้างมีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร วัตถุมงคลของท่านล้วนมีประสบการณ์เป็นที่ประจักษ์ว่า “ของท่านขลังและมีความศกัดิ์สิทธิ์มาก” งานปลุกเสกพระเครื่องที่วัดกัลยาณมิตร ฝั่งธนบุรี เมื่อปี พ.ศ.2500ซึ่งเป็นการรวมพระอาจารย์ดังๆจากทั่วประเทศ 1,000 กว่ารูป หลวงพ่อสังข์ก็ได้รับนิมนต์ไปร่วมนั่งปรกอธิษฐานจิต รวมทั้งพิธีใหญ่ในกรุงเทพฯอีกหลายพิธี

หลวงพ่อลมูล วัดเสด็จ ศิษย์เอกหลวงปู่เทียน วัดโบสถ์เคยพบหลวงพ่อสังข์ในงานปลุกเสกพระเครื่องที่วัดระฆังและอีกหลายวัด ได้เห็นอภินิหารของท่านและเคยพบพระองค์หนึ่งลองวิชากับท่าน แต่ทำอะไรไม่ได้ ซ้ำร้ายต้องเข้าไปขอขมาท่าน เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้หลวงพ่อลมูลต้องไปฝากตัวเป็นศิษย์และติดตามไปถึงวัดนากันตม ขอเรียนวิชาการทำกุมารทอง สีผึ้ง และทางด้านเมตตามหานิยม 

นามเดิมท่านคือ“สังข์” นามสกุล “สดับศรี” เกิดเมื่อวันที่30 ม.ค. 2451 ที่บ้านคำเมย ต.ดูน อ.กันทรารมย์ จ.ศรีสะเกษ เป็นบุตรคนโตใน

จำนวนพี่น้อง 4 คนของของนายเหลา และนางสิงห์ซึ่งประกอบอาชีพทำนาทำไร่ ต่อมาครอบครัวย้ายมาอยู่ที่บ้านนากันตม เมื่ออายุ17 ปี พ่อแม่พาไปฝากเจ้าอาวาสให้บรรพชาเป็น

สามเณร เนื่องจากตอนท่านอายุ 14 ปีเกิดป่วยด้วยไข้ป่าเกือบเสียชีวิต พ่อแม่จึงบนไว้ว่า ถ้าหายจากโรคจะพาไปบวช ในที่สุดก็หายจึงพาไปบวชเป็นสามเณรอยู่ 2 ปีก็สึกออกมาช่วยเหลือครอบครัวทำนา

ชีวิตในช่วงนี ้ท่านสนใจในด้านวิชาอาคม วิชาทางด้านคงกระพันชาตรี ทางมหานิยม โดยเสาะหาพระอาจารย์เล่าเรียนได้วิชามาบ้าง จาก นั้นได้อุปสมบทที่วัดบ้านวัดบ้านบก อ.กันทรา รมย์ จ.ศรีสะเกษ มีพระอาจารย์โส เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า “สุริโย” ศึกษาธรรมะ ปฎิบัติรับใช้พระอาจารย์โสอยู่ 3 พรรษาจึงเดินทางไปเรียนวิชาอาคมกับหลวงพ่ออ้วน วัดหนองดินดำ (ต่อมาย้ายไปอยู่ วัดบ้านโนนค้อ อ.โนนคูณ จ.ศรีสะเกษ ) ในสมัยนั้นคนเคารพนับถือกันว่า เป็นเกจิอาจารย์องค์หนึ่งที่มีอาคมขลัง 

ต่อมาญาติโยมทางกันทรลักษ์ได้ไปขออนุญาตหลวงพ่ออ้วนให้หลวงพ่อสังข์มาจำพรรษาที่วัดนากันตม ตั้งแต่ปี พ.ศ.2478 โดยหลวงพ่ออ้วนได้พูดสั่งเตือนกับญาติโยมว่า " ท่านญาครูสังข์นี ้เป็นคนฮ้าย(คนดุ) เอาใจยากนะโยม แต่ท่านเป็นคนใจเด็ด จิตใจเข้มแข็ง พูดจริง ทำจริง ตรงไปตรงมา ขอให้ญาติโยมจงคอยเอาอกเอาใจท่านนะ จะได้คนดีมีวิชาอาคมไปอยู่ด้วย ได้พึ่งพาอาศัย และเป็นหลักมั่นคงในบวรพระพุทธศาสนา สืบไป”

เมื่อไปอยู่วัดนากันตม ท่านก็ยังกลับไปหาหลวงพ่ออ้วนคอยช่วยงานก่อสร้างและซ่อมแซมวัดหนองดินดำจนสำเร็จ ส่วนที่วัดนากันตม ท่านก็สร้างของท่านตลอดมา ที่สำคัญ ท่านได้ปลูกต้นไม้นานาชนิดที่ให้ผลผลิตมีทั้ง มะม่วงพันธุ์ต่างๆ มะพร้าว น้อยหน่า มะปราง พร้อมกับแนะนำให้ชาวบ้านได้ปลูกกันทุกครอบครัว เพื่อได้ผลไว้ให้ลูกหลานรับประทาน

ยามว่างจากการงานการก่อสร้าง ท่านก็เดินธุดงค์ออกไปหาที่สงบเจริญภาวนากรรมฐานในย่านกันทรลักษ์ เขาพระวิหาร แถบสุรินทร์ ท่านได้พบคนมีวิชาทดลองเสมอ แต่ก็สามารถแก้ไขได้ เคยมีชาวบ้านออกไปหาของป่าหลงทางออกไม่ได้ แต่ท่านพาออกมาได้ โดยชาวบ้านพูดกันว่า พวกเขาหลงป่าอยู่3วันไม่ได้

กินข้าวเลย แต่หลวงพ่ออยู่ได้โดยไม่ต้องฉันข้าวเลย แสดงว่าท่านต้องเป็นผู้วิเศษ เป็นผู้สำเร็จ ตอนท่านพาชาวบ้านออกจากป่านั้น ท่านได้ปัสสาวะที่โคนกอไผ่ใกล้ทางเดิน มีช้างป่าติดตามมาโขลงใหญ่ แต่พอถึงต้นไผ่กอนั้น พวกมันหลีกทางไปและไม่ติดตามเลย ตอนหลังมีการทำถนนใกล้ทางเดินนั้น ชาวบ้านจำได้ว่าท่านเคยปัสสาวะที่โคนไผ่ ต้นไผ่กอนั้น ขึ้นมาเยอะ 

แต่ที่น่าอัศจรรย์มากคือ เป็นยอดด้วน ท่านสั่งให้ชาวบ้านไปตัดไผ่ยอดด้วนนั้น มา แล้วให้ตัดขนาดต่างๆกันทำตะกรุด โดยท่านเป็นผู้จารอักขระต่างๆ ใครอยากได้ต้องมาขอโดยมีดอกไม้ธูป เทียน และเงินค่าครูหกสลึง “ตะกรุดไผ่ยอดด้วน”นี ้มีคุณวิเศษมากทางคงกระพันชาตรี ทางป้องกันอันตราย ทั้งมหานิยม

นอกจากไผ่ด้วนแล้วยังมีไผ่ฟ้าผ่ากอ เมื่อฟ้าผ่ากอไผ่จะไหม้ แต่จะมีต้นไผ่ขึ ้นมา ท่านก็จะไปดูแล้วให้ชาวบ้านตัดมาทำตะกรุดเหมือนกับไผ่ยอดด้วน

หลวงปู่สังข์สร้างเครื่องรางก่อนที่จะมาสร้างเหรียญรุ่นแรกและสมเด็จรุ่นแรก เครื่องรางในยุคแรกๆ สร้างประมาณปี2485-ปี2500 เป็นต้นมา คือ "พระโคโพธิสัตว์" มีประมาณ 4 พิมพ์อันเป็นรูปจำลองสมมติกำเนิดของ พระพุทธเจ้าทั้ง 5 พระองค์ ตามตำนานที่ว่ามีกำเนิดจากไข่ของแม่กา โดยนำมารวมกันเป็นเครื่องรางมงคล ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และที่เห็นชัดเจนเป็นรูปโค หมายถึงพระสมณโคดมพระพุทธเจ้า 

พระโคโพธิสัตว์ของหลวงพ่อสังข์ นับเป็นเครื่องรางที่สร้างชื่อเสียง และมีประสบการณ์สูงในสงครามหลายสมรภูมิ ทหารรับจ้างที่ไปรบในสมรภูมิลาวศิษย์หลวงพ่อสังข์ ต่างรอดพ้นจากอันตราย มีประสบการณ์สยบอาวุธสูงมาก นอกจากนี้ก็มีเครื่องราง พญาการะเวก ,วัวธนู ,กุมารทอง และตะกรุดที่สร้างจากไม้ไผ่ตันและไม้ไผ่ฟ้าผ่า 

เหรียญรูปเหมือนมี 3 รุ่น พิมพ์รูปไข่ โดยเหรียญรุ่นแรกมี 2 บล็อกคือ บล็อกมีเม็ดลูกตา (นิยม) และไม่มีเม็ดลูกตา, พระสมเด็จเนื้อ

ดิน ผสมว่าน, พระนางพญา,นางกวัก,พระขุนแผน,พระปิดตาลอยองค์,พระสาม,พระตรีกายพิมพ์ใหญ่และเล็ก ตะกรุดโทน ผ้ายันต์ แหวนสวมนิ้ว วัวธนู สีผึ้ง เต่าเรือน ฯลฯ

“กุมารทอง”ของท่านดังและขลังไม่แพ้หลวงพ่อเต๋ คงทอง วัดสามง่าม จ.นครปฐม เช่นเดียวกับ “วัวธนู”ของท่านก็ดังไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า หลวงพ่อน้อย วัดศีรษะทอง จ.นครปฐม 

ของขลังที่วิเศษอีกอย่างหนึ่งคือ “ลูกประคำ” ท่านสร้างขึ้นจากผงพุทธคุณ เอาผงต่างๆรวมทั้งว่านยา ว่าน108 มาบดผสมจนละเอียด เขียนสูตรเลขยันต์ต่างๆ แล้วปั้นเป็นลูกกลมๆพร้อมว่าคาถาไปด้วยตลอดเวลา

อีกอย่างหนึ่งคือ “น้ำมันแก้ว” ท่านสกัดจากว่านหลายชนิดเคี่ยวจนใสและหอม แล้วเอามาเสกจนเดือดและใช้ลงกระหม่อม ลงหน้าผาก ลงที่หลังมือ เมื่อลงเสร็จแล้วท่านจะบอกให้กลับบ้านทันที หากต้องการอะไรหรือมีธุระอะไรให้มาพบวันอื่น น้ำมันแก้วของท่านมีคุณวิเศษในด้านแคล้วคลาดอันตราย ทางเหนียว 

เมตตามหานิยม

เครื่องรางอีกชนิดที่มีเอกลักษณ์เฉพาะคือ "นางสิกขี" หลังยันต์สร้างด้วยเนื้อผงพุทธคุณ ผสมผงว่านประมาณปี 2513-2523 บรรจุกริ่งอยู่ข้างใน "นางสิกขี" ตามประวัติในวรรณคดี กำเนิดจากเส้นผมและเครื่องหอมขององค์เทวีพระอินทร์ จึงมึความงดงามเป็นที่สุด ทำให้เทพยดา มวลมนุษย์ที่เห็นต่างหลงรักในตัว นางสิกขีทั้งสิ้น มีคุณวิเศษท้งทางเมตตามหานิยม มหาเสน่ห์ เป็นเลิศ ทำให้ผู้พบเห็นเมตตา รักใคร่ อีกทั้งเป็นโภคทรัพย์และคงกระพันอีกด้วย

เกี่ยวกับอภินิหารของหลวงพ่อสังข์มีหลายเรื่อง กล่าวกันว่า ท่านย่นระยะทางได้เพราะมีคนเคยเห็นท่านบิณฑบาตในเวลาเดียวกันทั้งในกันทรารมย์ อุบลราชธานี ศรีสะเกษ แต่พอถามท่านเงียบ ไม่พูด อีกเรื่องหนึ่ง สมัยนั้นนถนนหนทางเงียบสงบวังเวง น่ากลัวมาก มีทั้งโจร ผู้ก่อการร้ายมากมาย มีศิษย์ของท่านจาก

กรุงเทพฯ ขับรถเก๋งไปหา ขากลับโดนโจรปล้น แต่พอเข้าไปในรถ กลับเห็นหลวงพ่อสังข์นั่งอยู่ด้วย ทำเอาโจรพวกนั้นวิ่งหนีเข้าป่าไปเลย

บั้นปลายชีวิต ในช่วงที่ท่านนำชาวบ้านและตัวท่านเองออกไปช่วยก่อสร้างถนนยาว 4 กิโล เมตร ทำให้ฝุ่นปูนดินเข้าไปในปอดเป็นฝ้าเป็นแผล นับแต่นั้นมาท่านก็ล้มป่วยตลอด จนถึงวาระสุดท้ายเมื่อวันที่ 19 ก.ค.2526 ท่านก็มรณภาพด้วยอาการสงบ เมื่อเวลา 11.00 น. โดยท่านรู้ล่วงหน้าว่าจะมรณภาพ จึงนอนสงบนิ่งหันหน้าสู่พระพุทธยกมือขึ้นไหว้

พระเครื่องของหลวงพ่อสังข์”ดังขลังดี”มีความศักด์ิสิทธ์ิคุ้มครองป้องกันอันตรายต่างๆได้

ยอดเยี่ยม ใครที่ยังไม่มีพบเห็นที่ไหนอย่าปล่อยให้ผ่านมือไป แต่ต้องศึกษาหาข้อมูลให้ดี เพราะมี”ของปลอม”มานานแล้ว